Geschiedenis

Ithaka begon in 1992 als een eendaagse tentoonstelling. Sindsdien is de expositie uitgegroeid tot een volwassen project. Oorspronkelijk was de tentoonstelling verspreid over verschillende locaties in de stad. De laatste jaren werd er geopteerd voor één locatie. 

De voorbije edities van het beeldende kunstenfestival Ithaka hadden omwille van hun locatie gerichte karakter elk een eigen klemtoon en boden in die zin telkens iets nieuws.

Ithaka is een platform voor beginnende artiesten. Het is niet evident om als jonge kunstenaar bekendheid te verwerven, daarom geeft LOKO Cultuur hen een budget om een project uit te werken en aan het publiek te tonen.

We proberen zoveel mogelijk studenten in contact te brengen met hedendaagse kunst. Door middel van randactiviteiten en een bar maken we ons festival voor hen zo uitnodigend mogelijk. Zowel Vlaamse als internationale studenten behoren tot de doelgroep. Ook bewoners van Leuven en omstreken, en iedereen daarbuiten, zijn welkom op ons festival. Het festival loopt dan ook door tot in het weekend, zodat zij na hun werkweek kunnen komen genieten van de kunstwerken.

Algemeen wordt aangenomen dat het Zwartzustersklooster in 1438 gesticht werd door Elisabeth Ymbrechts (+ 1482). Op de plaats waar zich nu het klooster bevindt, huurde ze een “cleyn stroyen huysken”, dat nadien samen met enkele omliggende gronden werd gekocht. In 1462 gaf de bisschop van Luik aan de snel groeiende groep devote vrouwen de toestemming om de regel van Sint-Augustinus aan te nemen en om een kapel te bouwen. De Zwartzusters, ook zusters van Nazareth genoemd, hielden zich voornamelijk bezig met de ziekenverzorging in de stad.

Bij de Franse Revolutie konden de kloosterzusters eerst als leden van een burgerlijke organisatie, later van een religieuze gemeenschap in dienst van de Commissie der Burgerlijke Godshuizen hun gebouwen blijven bewonen. Sinds 1796 ressorteerde het oude klooster onder de “Section des Hospices de Louvain“: de nieuwe taak van de kloosterzusters bestond uit de verzorging van vrouwen met een beperking.

Sinds 1925 is het klooster eigendom van de Commissie van Openbare Onderstand, nu het Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn. Sinds 1969 werd het klooster door de Zwartzusters verlaten. De verzorging van mensen met een beperking werd voortgezet door het OCMW. Heden is het klooster eigendom van de KU Leuven en tot vorig academiejaar waren er studenten gehuisvest. Het complex werd als monument en stadsgezicht beschermd in 1986.

Ontleend aan Inventaris Onroerend Erfgoed